Spaghetti alla vongole - jak to leciało?

Praktycznie w każdym zakątku świata można wygrzebać jakiś wykaz potraw, które uznawane są za afrodyzjaki. Ale czy afrodyzjakiem nie jest każdy rodzaj dobrego jedzenia? ;)

Wczoraj zaliczyłam niedzielny spacer po Neapolu - dokładniej po kilku ulicach, które dość spontanicznie przerodziły się w targ. Z drugiej strony wszystko tu wygląda na spontaniczne. W każdym razie miejsce znajdowało się raczej z dala od turystów, za to wśród mnóstwa głośnych neapolitańczyków. Z dziećmi czy tam bez, zmotoryzowanych, pieszych, starych i młodych, ale zawsze krzyczących i w większości po mszy, kawie oraz ciastku.
Lista upolowanych produktów była dość długa, ale na samej jej szczycie figurowały małże - vongole. Prosto z zatoki i całkiem tanie ;) Ani ja, ani mój Konrad nie jesteśmy w temacie jeśli chodzi o owoce morza, ale wspomagani paroma tutorialami z YouTube i googlowymi przepisami całkiem dobrze daliśmy sobie radę. I teraz możemy mówić, że jesteśmy tacy fajni i obżeramy się frutti di mare.

Kolory, flesz i brudna ściana

Składniki (porcja na 2 głodomory albo na 3-4 normalne osoby):

• 1/2 kg vongoli
• 1/3 kg pomidorków koktailowych
• 250 g makaronu spaghetti
• 3-4 ząbki czosnku
• 1/2 szklanki białego wytrawnego wina
• kilka gałązek natki
• troszkę chilli w proszku (świeżym pewnie nikt nie pogardzi)
• troszkę soli morskiej
• troszkę pieprzu
• troszkę oliwy z oliwek

Ziarno jak ta lala, ale też gotowe danie

Wykonanie:

1. Małże chwilę namoczyć  w posolonej wodzie, a potem opłukać, odcedzić. Otwarte małże wyrzucić.
2. Rozgrzać garnek z odrobiną oliwy. Włożyć małże i przykryć. Pozostawić na średnim ogniu aż do całkowitego otwarcia wszystkich muszelek (około 2-5 minut).
3. W tym czasie posiekać czosnek na plasterki, przekroić na pół pomidorki i porwać liście natki.
4. Sitko wyłożyć ręcznikiem kuchennym (nam się przydał nieperfumowany papier toaletowy;) i przez taką konstrukcję przecedzić soki, które podczas duszenia puściły małże (żeby pozbyć się piasku itd.). Podobno przecedzona mikstura jest esencją dania. Małże odstawić na bok.
5. W osobnym garnku wstawiamy wodę na spaghetti.
6. Na rozgrzanej (dużej) patelni na oliwie krótko podsmażyć czosnek (do momentu kiedy będzie czuć pierwszy aromat), dodać odrobinę chilli pamiętając o tym, że wydobywamy smak małży, a nie wypalamy sobie języki ;)
7. Na patelnię wsypujemy małże, zalewamy białym winem, zostawiamy na średnim ogniu aż do odparowania (około 5 minut) od czasu do czasu mieszając.
8. Dodajemy pomidorki, dodajemy szczyptę soli (małże są przecież morskie, więc nie trzeba za dużo), odrobinę pieprzu i czekamy jeszcze chwilę.
9. Kiedy woda w osobnym garnku się zagotuje, dodajemy trochę soli i wsypujemy makaron. Gotujemy al dente.
10. Do małży dolewamy przecedzoną miksturę i smażymy jeszcze chwilę żeby odparować wodę.
11. Kiedy spaghetti będzie ugotowane, odcedzamy makaron na sitku i zestawiamy sos z małżami z ognia. Spaghetti dodajemy do sosu, mieszamy, nakładamy na talerze.
12. Nic tylko wsuwać i delektować się afrodyzjakiem ;)

Włosi podobno jedzą to tak, że wydłubują widelcem małże do makaronu, a muszelki wylizują i wyrzucają na inny talerz.

Tak w ogóle szczerze polecam spontaniczne gotowanie na wyjazdach! ;)

Smacznego!

Fleszem po odpadkach

Muffiny dla (greckich) miesozercow

Bez dłuższego wstępu przedstawiam muffiny na słono. Z kurczakiem, fetą, oliwkami i rozmarynem. Są sycące, aromatyczne i mam nadzieję, że całkiem zdrowe. Litania składników jest dość długa, ale warto nie pomijać żadnego (zwłaszcza świeżego rozmarynu!).

Składniki:

frakcja mięsna:

• 350 g piersi kurczaka
• ocet balsamiczny
• 1-2 ząbki czosnku
• suszony tymianek
• oliwa z oliwek (albo olej)

frakcja sucha:

• 2 szklanki mąki
• 1,5 łyżki siemienia lnianego (będzie miało co chrupać)
• 4-5 łyżek płatków owsianych (wchłoną wodę, którą puszczą mięso i feta)
• 2 łyżeczki proszku do pieczenia
• 1/2 łyżeczki sody

farakcja wilgotna:

• 90 g posiekanych oliwek
• 130 g pokruczonego sera typu feta
• posiekany świeży rozmaryn

frakcja mokra:

• pół szklanki oleju
• szklanka mleka
• 4 łyżki octu balsamicznego
• 2 jajka
• łyżeczka soli

Wykonanie:

1. Piersi kurczaka umyć, oczyścić i pokroić na drobne kawałki. Do mięsa wycisnąć czosnek, posypać tymiankiem, zalać oliwą i octem balsamicznym tak żeby marynata oblepiła kawałki. Odstawić na minimum pół godziny, można też wstawić na noc do lodówki.
2. Piekarnik nagrzać do 210 stopni.
3. W dużej misce wymieszać wszystkie suche składniki. W osobnym naczyniu połączyć mokre.
4. Do suchych składników dodać mokre, wilgotne (ser, oliwki i rozmaryn) oraz kawałki kurczaka. Wszystko wymieszać łyżką aż do połączenia.
5. Nakładać do muffinowych foremek - silikonowych lub do papilotków w formach.
6. Piec 10 minut w 210 stopniach, potem kolejne 10 w 180 stopniach.
7. Po wyjęciu z pieca wyjąć z foremek i studzić na kratce.

Muffiny powinny być przyrumienione i chrupiące na górze. Najsmaczniejsze są jeszcze ciepłe, ale następnego dnia też mają swój urok.

Smacznego!

Chrupiace muffiny limonkowe

Idę sobie, idę, a tu limonki za 3 złote za kilogram. Nie miałam pomysłu co z nimi zrobić, ale kupiłam. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że wszystkie nieokreślone plany kulinarne kończą się muffinami. Tak oto powstały w wersji limonkowej, z kremem (zainspirowanym lemon curd od Liski). Są puszyste w środku, mają chrupiącą skórkę i ładnie pachną.

Składniki:

Ciasto:

• 2 szklanki mąki
• łyżeczka proszku do pieczenia
• łyżeczka sody oczyszczonej
• skórka starta z trzech limonek
• 1/3 szklanki ciemnego cukru muscovado
• 1/3 szklanki zwykłego cukru
• 2 jajka
• pół szklanki jogurtu
• pół szklanki stopionego masła
• chlust mleka 

Krem:

• 3/4 szklanki soku z limonek (z około 7 limonek)
• szklanka cukru pudru 
• 3 jajka
• 5 łyżek masła pokrojonego na małe kawałeczki

Wykonanie:

1. Na początek idzie krem. Wszystkie składniki umieścić w garnku z grubym dnem i mieszając poczekać aż masa zacznie bulgotać (mniej więcej wtedy kiedy zacznie gwałtownie gęstnieć). Trzymać na małym ogniu około 5 minut cały czas mieszając. Następnie zdjąć z ognia i przetrzeć przez sito. Podczas stygnięcia krem będzie gęstniał.
2. Rozgrzać piekarnik do 180 stopni.
3. Wymieszać suche składniki: mąkę, proszek do pieczenia, sodę i skórkę otartą z limonek.
4. Cukier (oba rodzaje) wymieszać z jeszcze ciepłym, roztopionym masłem aż do częściowego rozpuszczenia. Nie trzeba walczyć z małymi grudkami ciemnego cukru, będą ładnie wyglądały ;)
5. Do masła i cukru dodać jogurt i jajka. Dokładnie wymieszać.
6. Mokre składniki dolać do suchych, połączyć łyżką. Ciasto jest dosyć gęste, ale jeśli okaże się za bardzo zbite, można dolać trochę mleka (ja dodałam około 1/4 szklanki).
7. Ciasto nakładać do foremek (silikonowych lub do papilotków w zwykłych formach), na początku jedną część tak żeby przykryć dno. Na ciasto nakładać po łyżeczce kremu limonkowego i przykryć kolejną warstwą ciasta.
8. Piec około 15-20 minut w zależności od wielkości muffinów. Ciasto mocno rośnie, ale raczej nie cieknie (przez swoją gęstość).
9. Studzić przez chwilę w formie, potem na kratce od piekarnika. 
10. Ponieważ kremu cytrynowego jest stanowczy nadmiar, można go wykorzystać do smarowania  muffinów. Oczywiście posmarowane (albo i nie posmarowane) należy jak najszybciej zjeść!

 Smacznego!

Oczywiście limonki można zastąpić cytryną.

Stare ale jare

Z półbiologicznym akcentem.

Na sniadanie crumpets z gruszkami

Przeglądając z rana Durszlak natrafiłam na crumpets - drożdżowe bułeczki, które smaży się na patelni. Wiedziałam, że muszę je zrobić, nie byłam tylko pewna czy na słono (z łososiem i kremowym serkiem) czy na słodko (z imbirem i gruszkami). Mój dylemat rozwiązał się sam, kiedy podczas przerwy na wyrastanie ciasta nażarłam się łososia.
Przepis na crumpets względem oryginału prawie się nie zmienił, dorzucam za to część gruszkową.

Składniki:

na bułeczki:

• 3/4 opakowania suchych drożdży
• 1/4 szklanki gorącej wody
• 1/2 szklanki mleka
• 1 łyżeczka cukru
• solidna szczypta soli
• 1 jajko (dodałam jeszcze jedno żółtko, bo miałam ;)
• 1 łyżka stopionego masła
• 1 szklanka mąki

na sos gruszkowy:

• 1,5 łyżeczki obranego i drobno pokrojonego imbiru 
• 2 obrane i drobno pokrojone gruszki 
• łyżka masła
• 2,5 łyżki cukru
• szczypta cynamonu

Przygotowanie:

1. W szklance wymieszać mleko, wodę, cukier i drożdże. Pozostawić na 10 minut.
2. Do dużej miski wbić jajko, zmiksować. Dodać mleko z drożdżami, sól i roztopione masło. Miksując stopniowo wsypać mąkę i wyrabiać do otrzymania jednolitej konsystencji.
3. Przykryć miskę i odstawić w ciepłe miejsce do wyrośnięcia na 40 minut. 
4. Po tym czasie lekko zamieszać i pozostawić jeszcze na 5 minut. 
5. W tym czasie przygotować gruszki. Na patelnię wsypać cukier, imbir i dodać łyżkę masła. Smażyć na średnim ogniu aż cukier zacznie karmelizować. Dodać gruszki i cynamon, wymieszać i zdjąć z ognia.
6. Na drugiej patelni rozprowadzić bardzo cienką warstwę oleju. Przygotować metalowe obręcze (ja nie posiadam, ale świetnie nadały się foremki do ciasteczek) i natłuszczone postawić na patelni.
7. Rozgrzać patelnię i każdą obręcz/foremkę uzupełnić do połowy ciastem.
8. Przykryć i smażyć na średnim ogniu przez ok. 8 minut. Następnie przewrócić na drugą stronę i smażyć pod przykryciem jeszcze przez 4 minuty.
9. Polać sosem gruszkowym.

Tadam! 

Rozgrzewający eliksir. Owoce pigwowca, imbir i sliwki

Kiedy jesień pokazuje swoje zimne oblicze, lubię usiąść w ciepłym mieszkaniu z gorącym kubkiem czegoś dobrego. Do tej pory na rozgrzewkę nie do zastąpienia był napój imbirowy: łyżka miodu, trochę cytryny i parę plasterków imbiru.

Jednak odkąd w moim domu nastąpiła era kandyzowanych śliwek (na prawdę warto się na nie wysilić), wszystko się zmieniło! Połączenie śliwkowego zapachu z aromatem owoców pigwowca dodaje imbirowemu napojowi czwartego wymiaru ;)

Składniki:

• jednen mały pokrojony owoc pigwowca (lub kawałek większego)
• 3 łyżki zalewy z kandyzowanych śliwek (można dodać mniej)
• trzy plasterki imbiru
• trochę wyciśniętej cytryny (około łyżeczki)

Oczywiście ilość składników zależy tylko i wyłącznie od upodobania, więc można z nimi poeksperymentować.
Wykonanie jest najprostsze na świecie: imbir i pigwę zalać wrzątkiem. Dodać zalewę ze śliwek i wymieszać. Na koniec dodać cytrynę i wymieszać raz jeszcze.

Syrop ze śliwek od biedy można zastąpić miodem ;)

Smacznego!

Chutney czyli zurawina w trzech smakach

Chutney (czyt. czatnej) czyli indyjski sos.

Kocham jesień za kolory i owoce. Czasem też za przyjemne słońce i temperaturę, ale chyba nie w tym roku. Gorzej, że przez moją spożywczą miłość nie mogę przejść przez bazarek wokół Hali Banacha (a chodzę tamtędy zbyt często) bez jakichkolwiek zakupów. Czerwone pomidory i błyszcząca żurawina, żółto-zielone gruszki, fioletowe śliwki, pomarańczowy miąższ dyni. Cudownie! Dziś uległam żurawinie i ananasowi, który dość smiesznie kontrastował z typowo polskim asortymentem.
Okazuje się, że w wariacjach na temat indyjskiej kuchni żurawinę i ananasa da się połączyć w postaci chutney'u (przepis znalazłam o tu). Sos jest słodko-kwaśno-gorzki. Idealny do mięs.


Składniki:

• 1/2 kg żurawiny
• 4 pokrojone plastry ananasa
• 4 łyżki rodzynek
• 4 goździki
• łyżeczka cynamonu
• 2 plasterki chilli (jak zwykle nie miałam i jak zwykle dodałam 1 nieśmierterlny cukierek z tamandarynowca)
• łyżka świeżo startego imbiru
• sok z 1/4 cytryny
• skórka otarta z 1/2 cytryny
• 2 łyżki octu winnego
• 1 i 1/4 szklanki brązowego cukru (ilość zależy od gustu i stopnia dojrzałości żurawiny)

Przygotowanie:

1. Wymieszać wszystkie składniki oprócz cynamonu i skórki z cytryny (cukru na początek lepiej dodać mniej).
2. Gotować do momentu kiedy sos stanie się gęsty i większość owoców żurawiny się rozpadnie.
3. Na końcu dodać cynamon i skórkę otartą z cytryny, ewentualnie dosłodzić do smaku.

Podawać na zimno. Voila!

Jak sliwka w ulep czyli muffiny a la sliwka w czekoladzie

Jakiś czas temu kolega poczęstował mnie śliwką w czekoladzie. Tak wyszło, że po raz pierwszy zainteresowałam się tym, w jakiej formie jest owoc ukryty w środku cukierka. Śliwka suszona? Nieee... W tym miejscu poratował mnie skład podany przez producenta. Otóż jest kandyzowana!

Zapragnęłam zrobić własne śliwki w czekoladzie od samego początku. Zaczęłam więc od kandyzowania owoców i na tym etapie zatrzymałam się na dłużej. Nie spodziewałam się, że śliwki zatopione w słodkim ulepie będą takie dobre! Nawet nie dorastają do pięt tym zamkniętym w cukierku.
Bardzo łatwo jest zrobić kandyzowane śliwki korzystając z tego przepisu. Na początek wypróbowałam wszystko na jednym kilogramie owoców, potem na trzech i myślę, że takie 2-3 kg to idealna ilość żeby zmieściło się spokojnie w jednym garnku, starczyło na jakieś ciasto, do podjedzenia i na jakieś słoiczki na później.

Pierwszym zastosowaniem kandyzowanych śliwek okazały się być wcale nie cukierki, ale muffiny. Mało to zaskakujące. Poza tym od konwencji daleko nie odbiegłam, bo muffiny były w stylu śliwek w czekoladzie.

Składniki:

• 1,5 szklanki kandyzowanych śliwek w zalewie (ulepie) 
• 2 jajka
• pół szklanki oleju
• 2 szklanki mąki
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• 3/4 łyżeczki sody oczyszczonej
• 2 łyżki kakao
• szczypta soli
• łyżka rumu
• pół szklanki mleka
• połamana czekolada z nadzieniem marcepanowym albo migdałowym (wychodzi na to samo - dla mnie super jest czekolada migdałowa Wedla) - kawałki muszą być dość duże, bo czekolada z nadzieniem szybko się rozpływa!

Oczywiście zdjęcia muffinów nie wyszły, bo jak już się wgryzłam w wypieki, zapomniałam o Bożym Świecie ;)

Wykonanie:

1. Nagrzać piekarnik do 180 stopni Celsjusza. 
2. Śliwki pokroić na mniejsze kawałki, wraz z zalewą zmieszać z jajkami i zmiksować (jeśli ktoś się obawia, że mikser nie da rady, można zmiksować samą zalewę z jajkami, a pokrojone śliwki dodać potem).
3. Dodać olej i miksować dalej.
4. W drugim naczyniu wymieszać suche składniki: mąkę, kakao, sól, proszek do pieczenia i sodę oczyszczoną.
5. Do suchych składników dodać mleko oraz zmiksowane składniki: śliwki z jajkami i olejem. Mieszać dopóki składniki się nie połączą. 
6. Na koniec dodać rum oraz połamaną czekoladę i delikatnie wymieszać.
7. Całość układać w papilotkach i formach albo w silikonowych foremkach.
8. Piec około 15 minut.

Miesiac wstecz, czyli kwiaty cukinii

Podczas paru sierpniowych dni spędzonych w Sienie, nieustannie krążyłam po spożywczych działach supermarketów, a potem tkwiłam w kuchni. Wszystko było pyszne, świeże i często też zupełnie nowe. Właśnie tam po raz pierwszy wypatrzyłam kwiaty cukinii na wagę (oczywiście w Polsce też są do kupienia) i odpowiednio je spreparowałam. Możliwości jest dużo: można na przykład zatopić je w cieście, a potem usmażyć albo zwyczajnie upiec. Ja skończyłam z duszonymi kwiatami faszerowanymi ricottą i bazylią. Sprawa bardzo prosta, a jaka smaczna!

Składniki:

• około 350 g kwiatów cukinii
• 300 g sera ricotta
• duży pęczek bazylii
• sól morska
• oliwa z oliwek 

Wykonanie:

1) Bazylię posiekać, wymieszać z ricottą. Doprawić solą morską i wstawić do lodówki na godzinę.
2) Z kwiatów cukinii usunąć słupki i faszerować przygotowaną wcześniej mieszanką. Ja z braku sprzętu robiłam to małą łyżeczką, ale marzyły mi się woreczki do wyciskania kremu z odpowiednimi końcówkami (takie, którymi ozdabia się ciasto). Na końcu zawinąć kwiaty jak cukierki (tak jak na zdjęciu).
3) Patelnię natłuścić oliwą, ułożyć kwiaty i nagrzać. Później ostrożnie dolać trochę wody, przykryć pokrywką i dusić na małym ogniu 15-20 minut, aż ogonki będą miękkie. Jeśli kwiaty podczas duszenia wchłoną wodę, dolewać kolejne porcje.

My zjedliśmy kwiaty z cienkimi plastrami wołowiny, również prosto z patelni.
Smacznego!